De massamoord in Katyn

Beata Bruggeman-Sekowska

80 jaar geleden begingen communistische, Sovjet-, moordenaars een van de grootste misdrijven in de 20^e eeuw: het bloedbad van Katyn. 22.000 burgers van de Republiek Polen – officieren uit het Poolse leger, politieagenten en intellectuelen – werden wreed vermoord omdat zij overtuigde patriotten waren.

Op 3 april 1940 begon het eerste transport van gevangenen uit het kamp in Kozielsk, een van de drie grote kampen waarin Polen opgesloten zaten, naar Katyn om te worden geëxecuteerd.

In het voorjaar van 1940 doodde de NKVD – de politieke politie van de Sovjet-Unie – bijna 22.000 burgers van de Republiek Polen, op last van een resolutie van het Politburo van de Sovjet-Unie van 5 maart 1940. Hieronder waren 14.500 krijgsgevangenen (officieren en politieagenten) uit de kampen Kozielsk, Starobelsk en Ostashkov, en voorts 7.300 mensen die in het door de Sovjet-Unie bezette oostelijk deel van Polen gevangen waren genomen.

De officieren uit kamp Kozielsk werden doodgeschoten in Katyn, die uit Starobelsk in Kharkiv, en die uit kamp Ostashkov in Kalinin. De executies van de gevangenen uit oostelijk Polen vond plaats in de gevangenissen van Minsk, Kiev, Kharkov en Kherson.

De Sovjet-autoriteiten besloten tot het doodschieten van de duizenden weerloze gevangenen omdat zij niet bezweken voor de op hen gerichte propaganda maar overtuigde patriotten bleven, bereid te vechten voor een vrij Polen.

In april 1943 ontdekte het nationaal-socialistische Duitsland de massagraven in de bossen bij Katyn. De Sovjet-Unie beweerde dat Nazi-Duitsland schuldig aan de massamoord was. De Sovjet-Unie is tot 1990 de verantwoordelijkheid voor de slachtpartij blijven ontkennen.

Door EIOCO

Bron: Central and Eastern Europe Center: Communications-Unlimited.nl

Foto:  “Zbrodnia katyńska w świetle dokumentów / z przedm. Władysława Andersa” , author unknown, public domain: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Katyn_massacre_1.jpg